گوگرد پودری میکرونیزه تقریباً 3 درصد از سطح زمین را تشکیل می دهد. هنگامی که گوگرد می سوزد، گازی سمی به نام دی اکسید گوگرد ایجاد می کند. این گاز زمانی در نیویورک برای بخور ساختمان هایی که دارای بیماری های عفونی بودند استفاده می شد.
گوگرد همچنین بخشی از “آتش یونانی” بوده است، یک وسیله شعله افکن مانند که توسط امپراتوری بیزانس استفاده می شد.
گوگرد به دست آمده از گوگرد مذاب را گوگرد مونوکلینیک می نامند در حالی که گوگرد لوزی را گوگرد به دست آمده از تبلور یک محلول می نامند. هر دو شکل از حلقه های S8 تشکیل شده اند. تمایز بین فرم ها در نحوه سازماندهی حلقه ها در داخل یک کریستال است.
بوی گوگرد خالص نمی آید اما بسیاری از ترکیبات آن بوی بدی می دهند! به عنوان مثال، ترکیبات گوگردی به نام مرکاپتان، بوی بدی را به اسکان می‌دهد. تخم مرغ های فاسد (و بیشتر بمب های بدبو) طعم متمایز هیدروژن سولفید، H2S، خود را دارند.
گوگرد در بسیاری از آلوتروپ ها، هم کریستالی و هم آمورف وجود دارد. متداول ترین شکل آلفا گوگرد روشن و متعامد است که حاوی حلقه های S8 است.
گوگرد چند ظرفیتی است و تقریباً همه عناصر دیگر را با ظرفیت 2، 4 یا 6 ترکیب می کند. سولفید هیدروژن (H2S) شناخته شده ترین ترکیب گوگردی است. این گاز سمی است که بوی تخم مرغ گندیده می دهد. از این بو در بمب های بدبو استفاده می شود که همگی مقدار کمی سولفید هیدروژن منتشر می کنند.
استفاده صنعتی اصلی از گوگرد در ساخت اسید سولفوریک (H2SO4) به عنوان یک واکنش دهنده است. اسید سولفوریک اولین ماده شیمیایی عمده در جهان توسعه یافته است که برای استفاده در خودروها در مقادیر زیاد در باتری های سرب اسید مورد نیاز است.
گوگرد برای چه مواردی استفاده می شود؟
گوگرد به عنوان قارچ کش و در باروت سیاه برای ولکانیزاسیون لاستیک طبیعی استفاده می شود. با این وجود، بیشتر گوگرد در تولید اسید سولفوریک استفاده می شود که احتمالاً مهم ترین ماده شیمیایی تولید شده توسط تمدن های غربی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.