الکل صنعتی زرد از دوران ماقبل تاریخ بیشتر از طریق تخمیر آب میوه تولید می شده است. آب تخمیر شده را می‌توان در یک ظرف در بسته نگهداری کرد و این شراب اولیه در طول زمستان برای نوشیدن بی‌خطر باقی ماند.
بسیاری از منابع مختلف می توانند قندها و نشاسته هایی را که در طی تخمیر به ترکیبات ساده تری تجزیه می شوند، تهیه کنند. اتانول را الکل دانه می نامند زیرا اغلب از غلاتی مانند ذرت (ذرت)، گندم، چاودار و جو تهیه می شود. ابتدا دانه را در آب می جوشانند تا خمیر حاصل شود که با مالت (جو جوانه زده) انکوبه می شود تا خار مریم حاصل شود.
مالت یک آنزیم (دیاستاز) را فراهم می کند که نشاسته موجود در دانه را به قند مالتوز تبدیل می کند. مخمر با مخمر آبجو انکوبه می شود که آنزیم مالتاز را برای تبدیل مالتوز به گلوکز و آنزیم زیماز برای تبدیل گلوکز به اتانول ترشح می کند. دو اتم از شش اتم کربن موجود در گلوکز به دی اکسید کربن (CO2) اکسید می شوند. این اکسیداسیون انرژی را برای سلول های مخمر تامین می کند.
تخمیر محلولی به دست می‌دهد که فقط 12 تا 15 درصد الکل دارد زیرا غلظت‌های بالاتر برای سلول‌های مخمر سمی است. با این حال، این محلول را می توان تقطیر کرد تا محتوای اتانول را تا 95 درصد افزایش دهد.
تخمیر یک روش نسبتاً گران برای ساخت اتانول است. اتانول صنعتی معمولاً با افزودن کاتالیزوری در دمای بالا به اتیلن (C2H4) سنتز می شود.
الکل. اتیلن ترکیبات شیمیایی. اتانول صنعتی با افزودن کاتالیزوری در دمای بالا از واتر به اتیلن سنتز می شود.
اتانول یک سوخت موتور عالی با درجه اکتان بالا و انتشار کم است. با این حال، باید در سیستم سوخت طراحی شده برای مقاومت در برابر تمایل الکل برای حل کردن قطعات پلاستیکی استفاده شود. محلول های اتانول 10 درصد در بنزین (گازول) را می توان در اکثر خودروها بدون هیچ گونه تنظیمی استفاده کرد. امروزه سوخت‌های اتانول معمولاً از محصولات طبیعی مانند ذرت یا شکر ساخته می‌شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.