یکی از کاربردهای فراوان قیر بشکه ای ساختمانی روسازی راه ها است و قیر مورد استفاده برای این منظور معمولاً سیمان آسفالت یا بایندر نامیده می شود.
چسبندگی قیر که به عنوان ماده ای بسیار چسبناک و چسبناک شناخته می شود با ذرات سنگدانه آن را به یک ماده اتصال دهنده خوب تبدیل می کند.
این واقعیت که توسط بسیاری از اسیدها، قلیاها و نمک ها تحت تأثیر قرار نمی گیرد، تضمین می کند که مخلوط قیری داغ کاملاً غیر قابل نفوذ و در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است.
معمولاً 3 تا 8 درصد از مخلوط های گرم وزنی را تشکیل می دهد. این مربوط به 25-30٪ از کل هزینه است، بسته به مقدار و نوع مخلوط گرم.
استفاده از آن به عنوان آسفالت طبیعی
این دریاچه بیشتر به صورت مخلوط با مواد معدنی در طبیعت مانند آسفالت سنگ آسفالتی یافت می شود و برای استفاده نیاز به فرآوری دارد.
ب. استفاده در آسفالت مصنوعی
همانطور که در ابتدای مقاله توضیح دادیم، آنها از فرآیند پالایش نفت خام به دست می آیند.
پس از استخراج نفت خام از چاه ها، دمای آن با ارسال به مخازن و سپس به برج های گرمایش توسط پمپ ها افزایش می یابد.
ماده با افزایش دما با توجه به نقطه جوش تبخیر شده و با سرد شدن مجدد متراکم می شود.
بر اساس این فرآیند در برج های تقطیر محصولات سبک، متوسط و سنگین تشکیل می شود.
سیمان های آسفالت روباز
در نتیجه تقطیر بیشتر باقیمانده‌ها، روغن‌های جاده‌ای کلاس SC به دست می‌آیند.
سیمان آسفالت باقیمانده در نفوذ مورد نظر با تغییر شرایط به دست می آید.
سیمان های آسفالتی با AC مشخص می شوند و در روسازی جاده ها استفاده می شوند.
از نظر قوام و خواص می توان به طور مستقیم روی پوشش های قیری استفاده کرد.
طبقه بندی آن با درجه نفوذ تعیین می شود که بین 10-300 متغیر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.