صادرات میگوی خلیج فارس

میگوی ایران

میگو گونه ای از سخت پوستان آبزی است که در بیشتر آب های جهان از آب های شور گرفته تا آب های شیرین یافت می شود. میگو منبع غذایی مهمی برای جانوران دریایی است. مانند سایر غذاهای دریایی، میگو سرشار از کلسیم، ید و پروتئین است که نقش مهمی در زنجیره غذایی دارند.

میگو گزینه اصلی افرادی است که عاشق غذاهای دریایی هستند زیرا خوشمزه و مغذی هستند. میگو مخلوط با گیاهان و ادویه های مخصوص طعم فوق العاده ای دارد. بسیاری از فواید سلامتی میگو را به طعم بی نظیر آن اضافه کنید و ما یک غذای فوق العاده داریم! میگو فواید بسیاری برای سلامتی دارد.

• بیشتر بخوانید: میگو ایرانی

این یک درمان طبیعی برای افراد مبتلا به فشار خون بالا (فشار خون بالا) و سرشار از سلنیوم است که دارای خواص آنتی اکسیدانی است. میگو به مبارزه با آلزایمر، کم خونی کمک می کند و منبع پروتئین و کلسترول خوب است. به گفته متخصصان تغذیه،

میگوی پرورشی ایران

در ایران 4 استان جنوب شامل بوشهر، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خوزستان و استان گلستان در شمال به تولید میگوی پرورشی می‌پردازند. آبزی‌پروران از این نوع میگو خشک قبرای ماهی  استفاده می‌کنند، زیرا میگو وانامی مقاومت بالایی در برابر بیماری‌ها و سود دارد. وزن در زمان کوتاه بوشهر به‌عنوان مهم‌ترین قطب تولید میگو در ایران، وارد دهه سوم پرورش میگو شده و با کشت 20 هزار تن میگو در سال، پیشروترین تولیدکننده پرورش میگو در کشور است.

• بیشتر بخوانید: میگو صورتی

نوسانات تولید میگوی بوشهر در برخی سالها به دلیل سندرم لکه سفید (WSS) و عوارض ناشی از آن اتفاق افتاده است، اما پرورش دهندگان آبزی پروری موفق شده اند به سرعت از این مشکل موقتی خلاص شوند. تولید میگو در ایران سالانه بالغ بر 50 هزار تن است و 90 درصد میگو صادر می شود. . با استفاده از سیستم مکانیزاسیون مانند روش های تراکم، واگذاری مزارع کوچکتر (حدود یک تا دو هکتار) و برداشت میگو دو بار در سال، شاهد افزایش دو برابری تولید میگو در ایران در آینده خواهیم بود. برداشت میگو از ابتدای شهریور ماه شروع و تا آبان ماه ادامه دارد. برای هر هکتار از یک مزرعه پرورش میگو حدود 0.7 نفر مشغول به کار هستند. بر این اساس در مزرعه ای به مساحت 20 هکتار، 14 نفر به صورت مستقیم مشغول به کار هستند. میگوهای پرورشی ایران به آسیای جنوب شرقی، چین، ویتنام، خلیج فارس، روسیه و اروپا صادر می‌شوند. میگوهای ایران از تمام الزامات بهداشتی و ایمنی غذایی جهانی برای شیلات و غذاهای دریایی از جمله عاری از آنتی‌بیوتیک، قارچ‌کش، دارو و مواد نگهدارنده میگو برخوردار هستند. در آینده شاهد افزایش دو برابری تولید میگو در ایران خواهیم بود. برداشت میگو از ابتدای شهریور ماه شروع و تا آبان ماه ادامه دارد. برای هر هکتار از یک مزرعه پرورش میگو حدود 0.7 نفر مشغول به کار هستند. بر این اساس در مزرعه ای به مساحت 20 هکتار، 14 نفر به صورت مستقیم مشغول به کار هستند. میگوهای پرورشی ایران به آسیای جنوب شرقی، چین، ویتنام، خلیج فارس، روسیه و اروپا صادر می‌شوند. میگوهای ایران از تمام الزامات بهداشتی و ایمنی غذایی جهانی برای شیلات و غذاهای دریایی از جمله عاری از آنتی‌بیوتیک، قارچ‌کش، دارو و مواد نگهدارنده میگو برخوردار هستند. در آینده شاهد افزایش دو برابری تولید میگو در ایران خواهیم بود. برداشت میگو از ابتدای شهریور ماه شروع و تا آبان ماه ادامه دارد.

• بیشتر بخوانید: میگو خالدار

برای هر هکتار از یک مزرعه پرورش میگو حدود 0.7 نفر مشغول به کار هستند. بر این اساس در مزرعه ای به مساحت 20 هکتار، 14 نفر به صورت مستقیم مشغول به کار هستند. میگوهای پرورشی ایران به آسیای جنوب شرقی، چین، ویتنام، خلیج فارس، روسیه و اروپا صادر می‌شوند. میگوهای ایران از تمام الزامات بهداشتی و ایمنی غذایی جهانی برای شیلات و غذاهای دریایی از جمله عاری از آنتی‌بیوتیک، قارچ‌کش، دارو و مواد نگهدارنده میگو برخوردار هستند.

میگوی دریایی ایران

علاوه بر میگوی پرورشی، میگوی دریایی و ماهی در خلیج فارس و دریای عمان نیز در ایران وجود دارد. بیش از 70 درصد از ذخایر میگوی ایران در خلیج فارس و دریای عمان را میگوی ببر سبز تشکیل می دهد. این نوع میگو یکی از بهترین انواع میگو در خلیج فارس و دریای عمان است. بقیه میگوهای دریایی میگوی جینگا هستند. سازمان شیلات ایران برای کنترل و بررسی وضعیت ذخایر میگو در خلیج فارس هر ساله بر اساس نتایج نظرسنجی و گشت های تحقیقاتی زمان صید میگو را اعلام می کند. تابستان بهترین فصل برای صید میگو است. معمولاً 9 تیرماه به عنوان روز آغاز صید میگو در خلیج فارس و دریای عمان اعلام می شود. ابتدا قایق ها و سپس لنج ها مجوز صید می گیرند. بررسی ها حاکی از بهبود وضعیت ذخایر میگو در آب های ایران است. بر این اساس،

کیفیت میگوهای خوب

هنگام خرید میگو به ظاهر آن توجه کنید. از ویژگی های میگو شور  خوب می توان به رنگ، سر، شکم، دم میگو، پاها، پوسته و شاخک، چشم، بو و گوشت اشاره کرد. هنگام خرید میگو به دنبال رنگ های طبیعی و روشن باشید و از میگوهای تیره خودداری کنید. اگر سر و شکم و دم و پوست میگو سیاه باشد و گوشت دم تا حدودی زرد مایل به سبز باشد یعنی میگو تازه نیست یا فاسد شده است.اگر سر کمی سیاه است اما گوشت در دم هنوز براق و شفاف است، میگو هنوز تازه است. پوسته ها باید روشن و محکم باشند. گاهی اوقات، میگوها تغییر رنگی دارند که به آن لکه سیاه یا ملانوز می گویند. ملانوز یک بیماری نیست و به معنای فاسد شدن میگو نیست. این واکنش آنزیم هایی است که به دلیل اسیدهای آمینه طبیعی و نور خورشید اتفاق می افتد. بنابراین، میگوهای دارای لکه های سیاه هنوز سالم و تازه هستند. ساق و پوسته و شاخک میگوی سالم باید سفت باشد و اگر شاخک و ساق آن از یکدیگر جدا شده باشد یا مقداری از پوست آن جدا شده باشد نشانه تازه نبودن و خراب بودن میگو است. میگوی سالم باید روشن، براق و سفت باشد. میگوی سالم باید بوی دریا یا جلبک دریایی بدهد. از میگوهایی که بوی آمونیاک دارند اجتناب کنید. میگوی سالم باید گوشتی براق، سفت، سفید و آبدار داشته باشد. و اگر شاخک ها و پاها از یکدیگر جدا شده و یا مقداری از پوست آن جدا شده باشد نشانه تازه نبودن و خراب بودن میگو است. میگو باید بوی دریا یا جلبک دریایی بدهد. از میگوهایی که بوی آمونیاک دارند اجتناب کنید. میگوی سالم باید گوشتی براق، سفت، سفید و آبدار داشته باشد. و اگر شاخک ها و پاها از یکدیگر جدا شده و یا مقداری از پوست آن جدا شده باشد نشانه تازه نبودن و خراب بودن میگو است. میگو باید بوی دریا یا جلبک دریایی بدهد. از میگوهایی که بوی آمونیاک دارند اجتناب کنید. میگوی سالم باید گوشتی براق، سفت، سفید و آبدار داشته باشد.

فواید سلامتی میگو

میگو ممکن است کوچک باشد، اما فواید زیادی برای سلامتی دارد. اگر میگو و تن ماهی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، می توانید از مزایای سلامتی سرسام آور لذت ببرید. میگو یک گزینه محبوب، سالم و خوشمزه برای کسانی است که می خواهند کربوهیدرات کمتری بخورند. مردم معمولا وقتی می خواهند غذای سالم بخورند به میگو فکر نمی کنند. اگر به دنبال یک غذای خوشمزه یا یک شام مورد علاقه هستید، میگو یک انتخاب ایده آل است که ویتامین ها و مواد مغذی زیادی دارد. بنابراین، دفعه بعد که به دنبال یک وعده غذایی سالم جدید هستید، این غذای دریایی را نیز در نظر بگیرید. میگو یک غذای بسیار مغذی است که ید بدن را تامین می کند که به راحتی در بسیاری از غذاها یافت نمی شود. ید موجود در میگو برای کنترل عملکرد تیروئید و سلامت مغز ضروری است. از سوی دیگر، برخی افراد می گویند که چون میگو کلسترول بالایی دارد، ناسالم است.

در این مقاله به این می پردازیم که آیا میگو غذای سالمی است یا خیر.

میگو سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 و همچنین آنتی اکسیدان های طبیعی مانند آستاگزانتین است که ممکن است به طرق مختلف سلامت را بهبود بخشد. از آنجایی کهمیگو خشک  سرشار از امگا 3 است، اگر هر هفته این غذای فوق العاده را بخورید، از آلزایمر پیشگیری می کند. و زوال عقل در دوران پیری مصرف روزانه 380 میلی گرم از این اسیدهای چرب از آلزایمر و زوال عقل (از دست دادن حافظه) جلوگیری می کند و خوردن میگو دو تا سه بار در هفته این مقدار اسیدهای چرب را برای بدن تامین می کند. افرادی که گوشت قرمز مصرف نمی کنند بیشتر در معرض خطر کم خونی قرار دارند. به آهن کم.100 گرم میگو 19 درصد نیاز روزانه بدن به آهن را تامین می کند. بنابراین اگر علاقه ای به خوردن گوشت قرمز ندارید، می توانید هر روز میگو بخورید تا کم خونی را به راحتی درمان کنید و سالم بمانید.

اگر برای کاهش وزن در رژیم غذایی هستید، از میگوی سرخ شده پرهیز کنید زیرا کالری بالایی دارد. در عوض، با بخارپز کردن آن و اضافه کردن ادویه‌هایی مانند آب لیموی تازه برای کالری کمتر و طعم بهتر، از مزایای سلامتی فراوان این غذای غنی از پروتئین لذت ببرید.

میگو از قلب شما محافظت می کند و به شما کمک می کند تا زندگی طولانی سالمی داشته باشید زیرا این غذای دریایی سرشار از ویتامین B12 است. B12 باعث کاهش هموسیستئین در خون می شود که دلیل مهمی برای بیماری های قلبی عروقی است.

سلنیوم در بازسازی و ترمیم DNA آسیب دیده مهم است و به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. سلنیوم در فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز نقش دارد که سموم را در کبد خنثی می کند. خوردن 120 گرم میگو در روز 81.7 درصد از نیاز روزانه بدن به سلنیوم را تامین می کند.

میگو همچنین دارای اسید آمینه تریپتوفان است که در بدن به نیاسین یا ویتامین B3 تبدیل می شود. نیاسین نقش های مختلفی در متابولیسم دارد. کمبود نیاسین باعث ضعف عضلانی، کاهش اشتها، مشکلات گوارشی و بثورات پوستی می شود و کمبود شدید آن باعث ایجاد بیماری به نام پلاگرا می شود. علائم شامل پوست خشک، کدر و پوسته پوسته و همچنین اسهال و مشکلات روانی است.

نکاتی برای خرید میگو

از آنجایی که شاه میگو  به راحتی فاسد می شود، حتما آن را از فروشگاه های معتبر خریداری کنید. اگر تصمیم به خرید میگوی تازه دارید، سر آن را در اسرع وقت ببرید زیرا اولین قسمت میگو است که فاسد می شود. میگوی تازه باید بدنه ای محکم داشته باشد. پوسته ها روی پوسته میگو نباید هیچ لکه سیاهی وجود داشته باشد زیرا این لکه ها نشانه فساد گوشت هستند. پوسته میگو نباید زرد یا شن مانند باشد زیرا نشانه اضافه شدن مواد شیمیایی به پوسته میگو برای سفید شدن آن است. در صورت خرید میگوی منجمد حتما به علامت پروانه بهداشتی، تولید و تاریخ انقضا توجه کنید. میگوهای باکیفیت باید بوی آب شور ملایمی مانند دریا داشته باشند. قبل از خرید میگو به بوی میگو توجه کنید. میگوهایی را که بوی عجیب یا بدی مانند آمونیاک دارند، نخرید.

نگهداری میگو

از آنجایی که غذاهای دریایی مانند ماهی و شاه میگو به دما بسیار حساس هستند، سرد نگه داشتن آنها بسیار مهم است. بنابراین، میگو یا هر غذای دریایی دیگری را که خریداری کرده اید در اسرع وقت در یخچال قرار دهید. پس از خرید میگو، اگر مدت زیادی طول کشید تا آن را از ماشین خود به یخچال منتقل کنید، یک کولر کلمن در ماشین خود قرار دهید و آن را با یخ پر کنید تا مطمئن شوید که میگوها سرد و دست نخورده می مانند. معمولاً اکثر یخچال های خانگی دمای کمی بالاتر از دمای ایده آل برای نگهداری غذاهای دریایی دارند. یک راه آسان و ایمن برای رسیدن به دمای مناسب این است که میگو را به خوبی بسته بندی کنید، آن را در ظرف حاوی یخ قرار دهید و در سردترین مکان قرار دهید. یخچال حتما روزی یک یا دو بار یخ را عوض کنید تا ظرف میگو سرد بماند. به این ترتیب می توانید میگو را به مدت 1 تا 2 روز در یخچال نگهداری کنید. اما باید در اسرع وقت میگوها را بخورید. اگر می خواهید میگو را برای مدت طولانی نگهداری کنید، آن را خوب بسته بندی کنید و در سردترین مکان در فریزر تا یک ماه نگهداری کنید. میگوها به تدریج ذوب می شوند. هرگز میگو را در دمای اتاق ذوب نکنید یا از مایکروویو استفاده نکنید زیرا این کار باعث می شود میگو مواد مغذی خود را از دست بدهد و خشک شود.

خطرات سلامتی و عوارض جانبی میگو

میگو وماهی سزخو  از جمله غذاهایی هستند که می توانند آلرژی ایجاد کنند. بنابراین، اگر احتمال ابتلا به آلرژی یا سابقه آن را دارید، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا در مورد علائم و نشانه های آلرژی غذایی بیشتر بدانید. میگو حاوی پورین است که می تواند در بدن به اسید اوریک تبدیل شود. اسید اوریک و پورین بیش از حد در بدن می تواند عوارض جانبی سنگ کلیه و بیماری هایی مانند نقرس را بدتر کند. به همین دلیل، بهتر است بیماران کلیوی یا افرادی که مبتلا به نقرس هستند، مصرف میگو را محدود کنند یا از مصرف آنها اجتناب کنند. سعی کنید در یک ماه زیاد میگو نخورید.