طبق مطالعات فارماکوکینتیک نشان داده است که کروسین ها زعفران خوراکی است!

 اثرات مفید مولکول های کروسین و سافرانال بر التهاب، استرس اکسیداتیو و آپوپتوز است.

در مدل های مختلف سلولی و حیوانی، مولکول های کروسین با کاهش تولید COX1 و 2 و همچنین PGE2 با التهاب مقابله می کنند.

با کاهش تولید ROS و iNOS و با تحریک دفاع آنتی اکسیدانی (افزایش GSH، GPx، SOD و CAT) با استرس اکسیداتیو مقابله می کنند.

سطوح در مورد سافرانال، زعفران ایران تولید سیتوکین های پیش التهابی را کاهش می دهد و استرس اکسیداتیو تحریک شده توسط H 2 O 2 را کاهش می دهد.. علاوه بر این، کروسین ها آپوپتوز را القا می کنند.

در حالی که سافرانال بسته به مدل های مورد استفاده، مرگ سلولی را فعال یا مهار می کند. مسیرهای سیگنالی که این مولکول‌ها روی آن‌ها عمل می‌کنند.

هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند، اما مسیرهای PI3K/Akt و MAPK/ERK می‌توانند درگیر باشند. ↗ به معنای افزایش، ↘ به معنای کاهش است.

خواص بیولوژیکی Picrocrocin و Safranal:

ساختارهای شیمیایی picrocrocin و crocins در یک مطالعه بر روی آسیب عصبی در شرایط in vitro  مقایسه شد.

هر دو ترکیب زعفران دارای قطعات گلوکوزیل و/یا جنتیوبیوسیل هستند که امکان افزایش حلالیت در آب و افزایش عبور از غشای سلولی را فراهم می کند.

با این حال، برش توابع استر (مورد کروسین) آسان تر از برش عملکرد اتر (مورد پیروکروسین) است.

بنابراین، آزادسازی کروستین در محیط سلولی، یک ترکیب کاروتنوئیدی که به‌خاطر فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی‌اش شناخته می‌شود.

می‌تواند این واقعیت را توضیح دهد که زعفران ممتاز قائنات خواص آنتی‌اکسیدانی زعفران عمدتاً به دلیل کروسین است و نه پیروکروسین است.

در سلول‌های U397 مونوسیتی انسانی، پیروکروسین در برابر آسیب DNA ناشی از اکسیدان عمل نکرد.

در مقابل، پیروکروسین تکثیر سلول های Caco-2 و HepG2 را کاهش داد.

آپوپتوز سلول های HepG2 ممکن است توسط سافرانال توسط استرس شبکه آندوپلاسمی ایجاد شود و همین ترکیب ممکن است باعث آسیب DNA در القای شکستن رشته DNA دوگانه شود.